-Σε ποια χώρα δίνονται οργανικές θέσεις δεκαετίες προτού μπουν τα θεμέλια ενός σχολείου;
-Με ποιες διαδικασίες τοποθετήθηκαν εκεί οι συγκεκριμένοι συνάδελφοι;
-Γιατί χαίρουν ειδικής μεταχείρισης και προηγούνται -ως υπεράριθμοι- πάντοτε στις τοποθετήσεις;
-Γιατί τα συνδικαλιστικά μας όργανα, οι σύμβουλοι, όλος ο εκπαιδευτικός κόσμος δέχεται παθητικά και αδιαμαρτύρητα την κατάσταση, ενώ σε κατ' ιδίαν πηγαδάκια άπειρες φορές την κουβεντιάζουν;
-Και, επιτέλους, πώς είναι δυνατόν να μην υπάρχει ούτε ένα τούβλο από αυτό το σχολείο και να ισχύουν ακόμη αυτές οι οργανικές θέσεις; Θα μου πείτε, να καταργηθούν; Ναι, να καταργηθούν. Και να εξισωθούν αυτοί οι συνάδελφοι με όλους τους άλλους που έχασαν τις οργανικές τους θέσεις λόγω συγχωνεύσεων σχολείων.
Φτάσαμε εδώ που φτάσαμε ως κοινωνία και ως χώρα γιατί πάψαμε να αναρωτιόμαστε, να απαιτούμε τα αυτονόητα, να σκεφτόμαστε ελεύθερα, να αγωνιζόμαστε για αξιοκρατία και δικαιοσύνη.
Να συνεχίσουμε να κάνουμε πως δεν το βλέπουμε και δεν καταλαβαίνουμε τι γίνεται, μια και πρόκειται για σχολείο-φάντασμα, ή είναι καιρός να κάνουμε κάτι γι' αυτό;
ΑΜΑΡΑΝΤΙΔΟΥ ΚΥΡΙΑΚΗ
ΑΝΤΩΝΙΑΔΟΥ ΣΟΦΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου