ΕΠEΣΤΡΕΨΕ ΣΤΟ ΤΕΧΝΙΚΟ TEAM TOY ΑΜΥΝΤΑ Ο ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙAΔΗΣ

Ο Λευτέρης Ελευθεριάδης  επέστρεψε στο προπονητικό team του Αμύντα Αμυνταίου, αναλαμβάνοντας την τεχνική καθοδήγηση των -μίνι- αγοριών του συλλόγου, με τα οποία

πραγματοποίησε την πρώτη προπόνηση, παρουσία των δύο απερχόμενων προπονητών του τμήματος Παναγιώτη Δημητρίου και Γιώργου Θεοχαρίδη που μετακινούνται στα προμίνι.

Ο καταξιωμένος Έλληνας τεχνικός, ξεκίνησε τα πρώτα του βήματα σε ηλικία 12χρονών από τον Αρχέλαο Κατερίνης με τον οποίο ανδρώθηκε στον χώρο, αγωνίστηκε για 10 συναπτά έτη με τα χρώματα της Εθνικής Ανδρών εκ των οποίων τα 8 ως αρχηγός.

Το 1994 του ανατίθενται για πρώτη φορά καθήκοντα προπονητή, στις ακαδημίες του Αρχέλαου Κατερίνης, από όπου ανέδειξε σημαντικούς χειροσφαιριστές όπως οι  Σάββας Καρυπίδης , Δημήτρης Δημητρούλιας κ.α.

Εν συνεχεία μετεγγράφεται στη Γ.Ε. Βεροιας με την φανέλα της οποίας πανηγύρισε την  κατάκτηση του πρωταθλήματος, ενώ λίγο αργότερα αναλαμβάνει τα ηνία της Εθνικής Παίδων ,κατακτώντας  τη 1^η θέση στους Βαλκανικούς αγώνες της Τουρκίας to 1992. 

Μετά το 2ετή πέρασμα του και από τον πάγκο της Εθνικής Νέων, επανέρχεται το 1997 ως προπονητής στις τάξεις του Αρχελάου, οδηγώντας τον στο Φαιναλ Φορ.   

Μέχρι και το 2009  είχε υπό την εποπτεία του το κλιμάκιο Δυτικής Μακεδονίας, αναλαμβάνοντας παράλληλα τις υποδομές του Γυναικείου τμήματος του Αμύντα.

Ο 47χρονος προπονητής κατέθεσε τις απόψεις στα ερωτήματα που του τέθηκαν:

Ποιο ήταν το ερέθισμα ,ώστε να πάρεις την απόφαση να αναλάβεις το τμήμα των αγοριών του Αμύντα;

Είχα την τύχη να εργαστώ στα αντίστοιχα τμήματα του Αρχέλαου Κατερίνης, όπου διέθετε ένα μεγάλο αριθμό παιδιών τα οποία στην συνέχεια εξελίχθηκαν σε σπουδαίους χειροσφαιριστές, επομένως θα ήταν μια πρόκληση για μένα να ασχοληθώ εκ νέου σ αυτό το επίπεδο.

Επίσης ,πιστεύω ότι έχω καλό κώδικα επικοινωνίας με τα παιδιά στα οποία μπορώ να προσφέρω πολλά και είμαι αισιόδοξος ότι θα τα καταφέρω.

Πιστεύεις ότι ο Αμύντας έχει τις δυνατότητες να πετύχει κάποια διάκριση, στις ηλικιακές κατηγορίες των αγοριών, κάτι που έχει να συμβεί εδώ και πολλά χρόνια;

Το βασικό στοιχείο που θα πρέπει να έχει μια ομάδα ανεξαρτήτως φύλου ή ηλικίας είναι η πειθαρχία, βέβαια δεν να παραγνωρίσουμε ότι έχουμε να κάνουμε με παιδιά, ωστόσο ακόμα και στις εν λόγω ηλικίες οφείλουμε ως προπονητές να βάζουμε κόκκινες γραμμές ώστε να αποφύγουμε τυχόν ανάρμοστες συμπεριφορές.

Από κει και πέρα  τα παιδιά οφείλουν να γνωρίζουν  ότι η προπόνηση είναι ο καθρέφτης του αγώνα,  η ομαδικότητα ,  η εξοικείωση με την μπάλα, η αίσθηση του χώρου είναι χαρακτηριστικά που  θέλουμε να αποκτήσουμε.

Η αλήθεια είναι ότι απαιτείται υπομονή και διάθεση όχι μόνο από τους αθλητές αλλά και από τους γονείς, εμείς θα χουμε τον χρόνο να δουλέψουμε και να κάνουμε σταδιακά την διαφορά.

Πως βλέπεις να διαμορφώνεται η κατάσταση στο χώρο της χειροσφαίρισης , λαμβάνοντας υπόψη και τα οικονομικά δεδομένα της εποχής.

Προσωπικά παρατηρώ μια κυμενώμενη πορεία του αθλήματος στην χώρα μας. Στην εποχή μου οι αθλητές αγωνίζονταν για τη φανέλα και για λόγους αναγνωρισιμότητας, στη συνέχεια και κυρίως μετά 2000 το άθλημα άρχισε να αποκτά επαγγελματικά χαρακτηριστικά, όμως η οικονομική συγκυρία επανέφερε το άθλημα στα αρχικά δεδομένα, με τους συλλόγους να μην έχουν την οικονομική ευχέρεια για υπερβάσεις, πλην ελαχίστων περιπτώσεων.

Επειδή λοιπόν έχω συναίσθηση των οικονομικών συγκυριών , επέστρεψα στον Αμύντα για να προσφέρω αφιλοκερδώς τις υπηρεσίες μου, συνδράμοντας μ αυτόν τον τρόπο στο νέο ελπιδοφόρο ξεκίνημα του συλλόγου.

Ποια  πιστεύεις πως θα πρέπει να είναι η στάση του κόσμου απέναντι σε έναν ιστορικό σύλλογο σαν τον Αμύντα;

Εδώ θα ήθελα  να εκφράσω την πικρία μου για του πολίτες της πόλης, καθώς δεν δείχνουν την πρέπουσα σημασία στον αθλητισμό γενικότερα.

Θεωρώ ότι η συμβολή τους θα μπορούσε να είναι πιο ουσιαστική, απέναντι στον μεγαλύτερο εκπρόσωπο της πόλης  , από την άλλη στον Αμύντα  υπήρξε κοιλιά για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά πιστεύω ότι είμαστε σε θέση να κερδίσουμε το χαμένο έδαφος.

Η δικια μου πεποίθηση είναι ότι το χάντμπολ είναι το άθλημα στο οποίο μπορεί και οφείλει η περιοχή να επενδύσει για μελλοντικές διακρίσεις.