Θλιβερή πρωτιά του Δήμου Φλώρινας

Όσο και αν ψάξαμε δεν βρήκαμε κανένα παράδειγμα Δήμου στην Ελλάδα, που να έχει παραχωρήσει δικό του χώρο ώστε να γίνει μάζωξη της χρυσής αυγής. Το έπραξε ο Δήμος Φλώρινας.

Είμαστε αυτοί που πρώτοι ζητήσαμε να παραχωρείται η αίθουσα του Δήμου και σε κόμματα για να πραγματοποιούν εκδηλώσεις τους, με την αυτονόητη προϋπόθεση του κανονισμού ότι δεν θα δίνεται σε ομάδες ή για εκδηλώσεις που κηρύσσουν το μίσος και

τον διχασμό. Το ζήτημα δεν είναι καθόλου τυπικό. Το μόρφωμα αυτό, υμνητές του χιτλερισμού, κήρυκες του μίσους, προπαγανδιστές κάθε μορφής βίας και ανομίας, αυτοί που χαρακτηρίζουν «υπάνθρωπους και σκουπίδια» τους μετανάστες δεν μπορεί να βαπτίζονται «θεσμικό κοινοβουλευτικό κόμμα». Η απόφαση για οποιαδήποτε διευκόλυνσή είναι πολιτική σε νόημα και περιεχόμενο και γι αυτό απαράδεκτη.

Η χρυσή αυγή κηρύττει ότι πιστεύει στην «φυλετική κοινότητα και όχι στο έθνος ως σύνολο πολιτών με ατομικά δικαιώματα». Παράλληλα δουλεύει για το σύστημα βρίσκοντας πάμφθηνο εργατικό δυναμικό για τα αφεντικά και προτείνοντας ακόμα και την απλήρωτη δουλειά των ανέργων. Χύνουν δηλητήριο ενάντια σε κάθε εργατικό αγώνα.

Είμαστε σίγουροι ότι ο λαός μας, το εργατικό κίνημα θα τους δώσει και πάλι την πρέπουσα απάντηση. Κάθε χωριό και γειτονιά, κάθε χώρος δουλειάς, κάθε σωματείο, κάθε κίνηση νεολαίας να γίνουν μετερίζι αντιφασιστικού αγώνα.

Δεν είναι όμως δυνατόν ο Δήμος Φλώρινας να συνεργεί στην διάδοση του πιο τυφλού, μαύρου μίσους. Ξεχνά την Δροσοπηγή, την Κλαδοράχη; Δίπλα μας την Κλεισούρα και τους Πύργους; Δεν μπήκε ποτέ κάποιος στον κόπο να διαβάσει στο μνημείο πεσόντων κατά του φασισμού και τα ονόματα εβραίων συμπολιτών μας που έπεσαν στην μάχη;

Αντί επιλόγου θυμίζουμε την κατάληξη άρθρου του «αρχηγού» Μιχαλολιάκου:  «Χίλια εννεακόσια ογδόντα επτά, σαράντα δύο χρόνια μετά, μετά, με την σκέψη και την ψυχή μας δοσμένη στην Μνήμη του Μεγάλου μας Αρχηγού, υψώνουμε το δεξί χέρι ψηλά, χαιρετούμε τον Ήλιο και με το θάρρος, που μας επιβάλλει η Στρατιωτική μας Τιμή και το Εθνικοσοσιαλιστικό μας καθήκον κραυγάζουμε γεμάτοι πάθος, πίστη στο μέλλον και στα οράματά μας: HEIL HITLER!»

Ούτε καν οργή, μόνο θλίψη

ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΔΗΜΟΥ ΦΛΩΡΙΝΑΣ