Γυναίκες με αναπηρία: διάκριση όχι μόνο λόγω φύλου αλλά και λόγω αναπηρίας

Στις 8 Μαρτίου κάθε έτους, η διεθνής κοινότητα γιορτάζει την Ημέρα της Γυναίκας διοργανώνοντας εκδηλώσεις με κύριο αίτημα την απόλαυση των θεμελιωδών δικαιωμάτων των κοριτσιών και γυναικών, ανεξαρτήτως φυλετικής ή εθνοτικής καταγωγής, θρησκευτικών ή άλλων πεποιθήσεων, αναπηρίας, ηλικίας, οικονομικής και κοινωνικής θέσης.
Ως εθνικό αναπηρικό κίνημα τονίζουμε την ανάγκη προώθησης μέτρων για την οικονομική, πολιτική και κοινωνική ενδυνάμωση των γυναικών, και ειδικότερα των γυναικών με αναπηρία, στην Ελλάδα, την Ευρώπη και τον κόσμο. Η Ημέρα της Γυναίκας είναι η ευκαιρία για να διαμηνύσουμε ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα των γυναικών με αναπηρία πρέπει να προστατεύονται και να προωθούνται, όπως άλλωστε κατοχυρώνονται στο άρθρο 6 της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία (ΟΗΕ, 2007). Οι γυναίκες με αναπηρία και οι μητέρες παιδιών με αναπηρία αντιμετωπίζουν διπλή διάκριση, λόγω φύλου αλλά και λόγω αναπηρίας:
• Για τις γυναίκες με αναπηρία, λόγω της περιορισμένης πρόσβασής τους στην αγορά εργασίας, ο κίνδυνος της φτώχειας είναι ιδιαίτερα αυξημένος. Σε περιόδους δε οικονομικής κρίσης, όπως αυτή που βιώνουμε σήμερα, οι γυναίκες με αναπηρία και οι μητέρες παιδιών με αναπηρία είναι τα πρώτα θύματα της οικονομικής εξαθλίωσης.
• Για τις γυναίκες με αναπηρία και τις μητέρες παιδιών με αναπηρία, λόγω της έλλειψης υπηρεσιών υποστήριξης της οικογένειας και της μη παροχής προσαρμοσμένης άδειας μητρότητας, η δυνατότητα να συνδυάσουν την οικογενειακή με την επαγγελματική ζωή είναι περιορισμένη.
• Τα κορίτσια και οι γυναίκες με αναπηρία είναι συχνά θύματα βίας και σεξουαλικής κακοποίησης.
• Τα κορίτσια και οι γυναίκες με αναπηρία βρίσκονται συχνά σε κοινωνική απομόνωση λόγω στάσεων, προκαταλήψεων και στερεοτύπων.
• Οι γυναίκες με αναπηρία είναι σχεδόν απούσες από τα κέντρα λήψης αποφάσεων.
• Οι γυναίκες με αναπηρία είναι σχεδόν αόρατες στα μέσα μαζικής ενημέρωσης.
Ως εθνικό αναπηρικό κίνημα θεωρούμε ότι η Ημέρα της Γυναίκας αποτελεί ευκαιρία για ανάληψη δράσης. Η ελληνική Πολιτεία οφείλει:
- Nα προστατεύσει και να προωθήσει τα ανθρώπινα δικαιώματα των γυναικών με αναπηρία, όπως αυτά κατοχυρώνονται στο Άρθρο 6 της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία, το οποίο χαρακτηριστικά αναφέρει: «1. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη αναγνωρίζουν ότι οι γυναίκες και τα κορίτσια με αναπηρίες υπόκεινται σε πολλαπλές διακρίσεις και, εν προκειμένω, λαμβάνουν μέτρα προκειμένου να διασφαλίζουν την πλήρη και ίση απόλαυση, από αυτά, όλων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και θεμελιωδών ελευθεριών. 2. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη λαμβάνουν όλα τα κατάλληλα μέτρα, προκειμένου να διασφαλίζουν την πλήρη ανάπτυξη, προαγωγή και ενίσχυση των γυναικών, με σκοπό την εγγύηση της άσκησης και απόλαυσης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών που καθορίζονται στη Σύμβαση».
- Nα εντάξει τη διάσταση της αναπηρίας σε όλες τις πολιτικές/προγράμματα/μέτρα του φύλου και τη διάσταση του φύλου σε όλες τις πολιτικές/προγράμματα/μέτρα της αναπηρίας, δεδομένου ότι έχει διαπιστωθεί ότι οι πολιτικές ισότητας των φύλων αγνοούν ή αντιμετωπίζουν αποσπασματικά την αναπηρία και οι πολιτικές για την αναπηρία αγνοούν ή αντιμετωπίζουν αποσπασματικά το φύλο.
- Nα εφαρμόσει στοχευμένες παρεμβάσεις για την οικονομική, κοινωνική και πολιτική ενδυνάμωση των κοριτσιών και των γυναικών με αναπηρία.
- Να προσφέρει υπηρεσίες υποστήριξης των μητέρων παιδιών με αναπηρία προκειμένου να συνδυάσουν τη οικογενειακή με την επαγγελματική ζωή. Ειδικά οι μητέρες παιδιών με βαριά αναπηρία, όπως σύνδρομο down, αυτισμό, πολλαπλή αναπηρία, ψυχική αναπηρία, αντιμετωπίζουν ανυπέρβλητες δυσκολίες προκειμένου να ανταποκριθούν στους πολλαπλούς ρόλους, ειδικά υπό τις συνθήκες της σκληρής οικονομικής κρίσης.

Νομαρχιακός Σύλλογος Ατόμων με Αναπηρίες Ν. Φλώρινας
Έδρα Αμύνταιο

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ Ε.Σ.Α.μεΑ.