Σκαλίστε τη μύτη σας... και μετά φάτε το, κάνει καλό...

Περίεργες συνήθειες που κάνουν καλό στην υγεία σας! Επιστήμονες από τον Καναδά ισχυρίζονται ότι το να βάζει κανείς δάχτυλο στη μύτη του, να τη σκαλίζει και στη συνέχεια να...τρώει το περιεχόμενό της, κάνει... καλό στην υγεία! Με αφορμή αυτό η βρετανική The Sun παρουσιάζει μια σειρά άλλων «κακών συνηθειών» που... σας κάνουν καλό.
Μιλώντας επί 20 λεπτά για τις ζωές των άλλων, μπορεί κανείς να διώξει από πάνω του το στρες, το άγχος και την ένταση που νιώθει για τις επόμενες τέσσερις ώρες σε ποσοστό 96%, λένε αμερικανοί ερευνητές από το πανεπιστήμιο Rhode Island’s Brown University.
Οι γυναίκες που διαδίδουν καλά νέα, μπορούν να δουν τα επίπεδα κατάθλιψης τους να μετριάζονται σε ποσοστό 72% σε διάστημα τριών μηνών.
Αυτό συμβαίνει γιατί όταν κανείς μιλά θετικά για τους άλλους, εκκρίνονται στον εγκέφαλό του αντικαταθλιπτικές ορμόνες.
Το σκάλισμα της μύτης: Σύμφωνα με τον αναπληρωτή καθηγητή βιοχημείας του πανεπιστημίου Saskatchewan, Scott Napper, όταν κανείς τρώει τις βλέννες από τη μύτη του, ενισχύει το ανοσοποιητικό του σύστημα, καθώς ο οργανισμός του έρχεται σε επαφή με μικρές και αβλαβείς ποσότητες μικροβίων.
Η θεωρία του συνδυάζεται με άλλες μελέτες που ισχυρίζονται ότι οι υπερβολικοί κανόνες υγιεινής, οδηγούν σε αυξημένα επίπεδα αλλεργιών και διαταραχών στο ανοσοποιητικό σύστημα.
Το φάγωμα των νυχιών: Ειδικοί εκτιμούν ότι το ίδιο μπορεί να ισχύει και όταν κάποιος τρώει τα νύχια του.
Σύμφωνα με την σύμβουλο ανοσολογίας, Dr Hilary Longhurst: «Εκτός κι αν τα νύχια σας παραείναι βρώμικα, τα μικρόβια που βρίσκονται σε αυτά θα μπορούσα να βελτιώσουν το ανοσοποιητικό σύστημα».
Το ρέψιμο: Είναι μια φυσιολογική αντίδραση του οργανισμού κατά τη διάρκεια της πέψης. Αν κανείς δεν... ξαλαφρώσει και κρατήσει τα αέρια μέσα στο στομάχι του, μπορεί αυτό να προκαλέσει τη χαλάρωση της βαλβίδας που χωρίζει τον οισοφάγο από το στομάχι, επιτρέποντας στα οξέα του στομάχου να ανεβούν προς τον οισοφάγο, προκαλώντας το αίσθημα καούρας.
Το «σπάσιμο» των αρθρώσεων: Έρευνα επιστημόνων που διήρκεσε για πέντε χρόνια και μελέτησε τις αρθρώσεις ανθρώπων που «έκαναν κρακ στα δάχτυλά τους» και άλλων που δεν το συνήθιζαν, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι αρθρώσεις όλων στο τέλος του πειράματος ήταν το ίδιο υγιείς.