Στις 7.30 σήμερα το απόγευμα θα γίνουν από τον Υπουργό Μακεδονίας - Θράκης κ. Θεόδωρο Καράογλου, τα αποκαλυπτήρια του ανδριάντα του Αριστοτέλη στον αύλειο χώρο του ΦΣΦ «Ο Αριστοτέλης».
Ο ανδριάντας είναι δωρεά της οικογένειας Ρόζα και κατασκευασμένος από τον αείμνηστο γλύπτη Νικόλα Δογούλη.
Χθες, παραχωρήθηκε συνέντευξη Τύπου για την εκδήλωση.
Η ομιλία του προέδρου του «Αριστοτέλη» Κωνσταντίνου Ραπτόπουλου.
Η ιδέα και το όνειρο.
Ανήκει στον αείμνηστο Φλωρινιώτη γλύπτη Νικόλα Δογούλη, ο οποίος ήταν ο μικρότερος σε ηλικία από τη γενιά των μεγάλων καλλιτεχνών που έβγαλε η πόλη μας, πλάι στον Κούλη, Καλαμάρα, Κόρα, Λούστα, Μπάρα.
Όνειρό του η φιλοτέχνηση του ανδριάντα του ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ και η τοποθέτησή του σε μια πλατεία της Φλώρινας και συγκεκριμένα προέκρινε την Πλατεία των 7 Ηρώων, στην πλατεία του ΦΣΦΑ. Συχνά έλεγε πως «Δεν μπορεί στην Φλώρινα και στον ΦΣΦΑ με τους τόσους καλλιτέχνες να μην υπάρχει το άγαλμα του ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ, έξω από το κτήριο του Συλλόγου». Έβαλε σκοπό της ζωής του να πραγματοποιήσει το όνειρό του. Αυτά, τα συζητούσε με πολλούς Φλωρινιώτες και με το τότε ΔΣ του ΦΣΦΑ (ιδίως με τον πρώην πρόεδρο κ. Αριστείδη Μήτκα). «Αριστοτέλης» και Δογούλης στράφηκαν προς αναζήτηση χορηγού ή χορηγών.
Η ιδέα και το όνειρο του Νικόλα Δογούλη συναντήθηκε με τον κοινό πόθο και το όραμα των Δωρητών:
- της κας Βαρβάρας Χαραλάμπους Ρόζα, Διευθύνουσα Σύμβουλο των «Λιγνιτωρυχείων Αχλάδας ΑΕ»,
- του Κων/νου Χαραλάμπους Ρόζα, Προέδρου Δημοτικής Κοινότητας Φλώρινας και Αντιπροέδρου του Συλλόγου μας και,
- του Κων/νου Θεμιστικλέους Ρόζα μέλους του ΔΣ των «Λιγνιτωρυχείων Αχλάδας ΑΕ»,
οι οποίοι ακολουθώντας το παράδειγμα και την οικογενειακή παράδοση της οικογένειας Ρόζα, (του παππού τους Κων/νου Ρόζα και των υιών του Νικολάου, Χαραλάμπους, και Θεμιστοκλή Ρόζα), των προσφορών και δωρεών προς τον τόπο μας (συλλόγους, σχολεία, κοινότητες, άτομα, φορείς, κλπ), αποφάσισαν να χρηματοδοτήσουν τη φιλοτέχνηση του ανδριάντα του ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ.
Το πώς συναντήθηκαν ο καλλιτέχνης και οι χορηγοί θα σας τα πει εκ μέρους των χορηγών η κα Βαρβάρα Ρόζα, καθώς οι στιγμές εκείνες και οι μεταξύ τους επαφές, της ανήκουν κατά αποκλειστικότητα.
Το 2008, υποβάλλεται αίτημα του καλλιτέχνη προς τον ΦΣΦΑ περί αποδοχής της Δωρεάς του ανδριάντα εκ μέρους της οικογένειας Ρόζα και του Νικόλα Δογούλη, με την προτροπή ενεργειών, εκ μέρους του ΦΣΦΑ, για την τοποθέτησή του στην πλατεία έξω από τον Σύλλογο.
Το τότε ΔΣ υπό τον κ. Αρ. Μήτκα, ασμένως αποδέχτηκε τη Δωρεά και πήρε απόφαση περί ενεργειών τοποθέτησής του στην πλατεία.
Οι διαδικασίες κατασκευής του προπλάσματος, της έγκρισης εκ μέρους των χορηγών και του ΦΣΦΑ, της εξεύρεσης χυτηρίου, υλικών, μεταφορικών και λοιπών εργασιών, που μόνο ο Νικόλας Δογούλης γνώριζε και διαχειρίζονταν, απαιτούν χρόνο.
Έτσι στα τέλη του 2010, ο ανδριάντας παίρνει την τελική του μορφή και παραδίδεται στο χυτήριο προς χύτευση (για το λόγο αυτό, ο ανδριάντας φέρει σε προσεκτικά εμφανές σημείο ως έτος κατασκευής του το 2010).
Το 2011 ο ανδριάντας μετά την ολοκλήρωση των διαδικασιών και του ευπρεπισμού του τελικού αποτελέσματος από τον καλλιτέχνη, είναι πλέον έτοιμος προς εγκατάσταση σε βάθρο.
Το ίδιο χρονικό διάστημα έως την ολοκλήρωσή του, ο ΦΣΦΑ υποβάλλει αίτημα προς τον Δήμο Φλώρινας περί ορισμού χώρου τοποθέτησης του ανδριάντα στην Πλατεία 7 Ηρώων, εμπρός από την είσοδο του Συλλόγου μας. Βρισκόμαστε στο 2011 και οι αλλαγές των δομών και των μορφών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης (με τον «Καλλικράτη»), επιφέρουν μια επιπλέον χρονική καθυστέρηση.
Παρόλα αυτά, ο Δήμος Φλώρινας, τον οποίο θερμά ευχαριστούμε και συγκεκριμένα ο Δήμαρχος κ. Ιωάννης Βοσκόπουλος και ο τότε Αντιδήμαρχος Πολιτισμού κ. Αριστείδης Αριστείδου, εισηγούνται στο Δημοτικό Συμβούλιο το αίτημα του ΦΣΦΑ, με τα μέλη του Δημ. Συμβουλίου -τα οποία επίσης θερμά ευχαριστούμε- αποδέχονται το αίτημα, ορίζοντας συγκεκριμένα χώρο, χωρίς να καταστρέφεται χιλιοστό πρασιάς της πλατείας.
Απομένει πλέον η κατασκευή του βάθρου η οποία, με βάση την αρχική πρόταση του καλλιτέχνη, στοίχιζε ακριβά και εν μέσω οικονομική κρίσης, καθίσταται ασύμφορη. Στο σημείο εκείνο, πάλι η οικογένεια Ρόζα φωνάζει παρών και αναλαμβάνει την κατασκευή ισάξιου, λιτού και απέριττου βάθρου.
Εν τω μεταξύ, ενσκήπτει ο βαρύς χειμώνας του 2011-12 και η κατασκευή του βάθρου μεταφέρεται για την άνοιξη-καλοκαίρι του 2012.
Στο ίδιο διάστημα προκύπτουν τα προβλήματα υγείας του καλλιτέχνη και παρατείνεται η κατασκευή του βάθρου.
Ωστόσο, επιλέγεται Πολιτικός Μηχανικός για μελέτη και κατασκευή βάθρου με βάση τις απαιτήσεις του ανδριάντα (διαστάσεις, βάρος, μεθόδου και τρόπου στήριξής του), όπως το είχε σχεδιάζει ο καλλιτέχνης. Ο υπεύθυνος Μηχανικός είναι ο κ. Ηλίας Ιωάννου, ο οποίος αναλαμβάνει το έργο και έρχεται σε συχνές επαφές με τον Νικόλα Δογούλη στο Νοσοκομείο Φλώρινας όπου ήδη νοσηλεύεται, για τη λήψη οδηγιών, αντιλαμβάνοντας και αυτός με τη σειρά του το μεγαλείο του ανδρός.
Προς τα τέλη του 2012, στο ΔΣ του ΦΣΦΑ, συζητείται η τοποθέτηση του ανδριάντα εντός του ιδιόκτητου προαυλίου χώρου του συλλόγου, προτείνεται ως η ιδανικότερη και μονιμότερη λύση και αποφασίζεται οριστικά η τοποθέτησή του στο χώρο αυτόν.
Η ανακοίνωση της απόφασης αυτής στον Δογούλη, που νοσηλεύεται ήδη στο νοσοκομείο, συμπίπτει με την προ-ανακοίνωση της Βράβευσης του ΦΣΦΑ από την Ακαδημία Αθηνών με την ανώτερη τιμητική διάκριση, το Βραβείο Πολιτικών και Θετικών Επιστημών έτους 2012. Ο Δογούλης στο άκουσμα των δυο νέων κλαίει με λυγμούς.
- «Είναι το καλύτερη νέο -για τη Βράβευση- και η καλύτερη απόφαση που έχει πάρει ο Αριστοτέλης» μου λέει, «Χαίρομαι για τη Φλώρινα και τον ΦΣΦΑ και όχι τόσο για εμένα».
- «Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ σου θα μείνει στον ‘’Αριστοτέλη’’ χωρίς κανένας να μπορεί να τον μετακινήσει ή να του αλλάξει θέση. Θα μείνετε για πάντα μαζί»!! του ανακοινώνω. Άλλα δάκρυα χαράς!!!
Το έργο τελικά ξεκινά την άνοιξη του 2013 και προς το τέλος των εργασιών, στις 16/04/2013 (Τρίτη μεσημέρι), λαμβάνει χώρα η τελευταία μας τηλεφωνική επικοινωνία με τον Νικόλα Δογούλη, περί του στησίματος του ανδριάντα στο ήδη κατασκευασμένο βάθρο. Στις 19 Απριλίου -χαράματα Παρασκευής- ο Δογούλης «σιγεί» για πάντα. Ο ανδριάντας τοποθετείται την 1η Μαΐου 2013. Έντεκα (11) μόλις ημέρες μετά το θάνατο του Δογούλη. Για 11 ημέρες δεν πρόλαβε να δει το όνειρό του, τον ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ του, ολόρθο στο χώρο της «επηγγελμένης γης», τον ΦΣΦΑ.
Μετά την οριστική παραλαβή του ανδριάντα, την κατασκευή του βάθρου, τη τοποθέτησή του και τη διαμόρφωση του χώρου, πάλι από την οικογένεια Ρόζα, το ΔΣ του ΦΣΦΑ σύμφωνα με το καταστατικό του, τους ανακήρυξε ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΕΥΕΡΓΕΤΕΣ του Συλλόγου.
Ο κήπος του ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ, με τη δωρεά 45 τριανταφυλλιών από το κατάστημα του κ. Παντελή Γουλάπτση, την περιποίηση και το συχνό καθαρισμό τους από τους κ. Σπύρο Παπαχαρίση και κ. Κων/νο Ρόζα, αποτελεί πλέον ένα κόσμημα για την πόλη μας. Εκτός της καλαισθησίας φέρει και τον πολύτιμο συμβολισμό του.
Ο ανδριάντας είναι δωρεά της οικογένειας Ρόζα και κατασκευασμένος από τον αείμνηστο γλύπτη Νικόλα Δογούλη.
Χθες, παραχωρήθηκε συνέντευξη Τύπου για την εκδήλωση.
Η ομιλία του προέδρου του «Αριστοτέλη» Κωνσταντίνου Ραπτόπουλου.
Η ιδέα και το όνειρο.
Ανήκει στον αείμνηστο Φλωρινιώτη γλύπτη Νικόλα Δογούλη, ο οποίος ήταν ο μικρότερος σε ηλικία από τη γενιά των μεγάλων καλλιτεχνών που έβγαλε η πόλη μας, πλάι στον Κούλη, Καλαμάρα, Κόρα, Λούστα, Μπάρα.
Όνειρό του η φιλοτέχνηση του ανδριάντα του ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ και η τοποθέτησή του σε μια πλατεία της Φλώρινας και συγκεκριμένα προέκρινε την Πλατεία των 7 Ηρώων, στην πλατεία του ΦΣΦΑ. Συχνά έλεγε πως «Δεν μπορεί στην Φλώρινα και στον ΦΣΦΑ με τους τόσους καλλιτέχνες να μην υπάρχει το άγαλμα του ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ, έξω από το κτήριο του Συλλόγου». Έβαλε σκοπό της ζωής του να πραγματοποιήσει το όνειρό του. Αυτά, τα συζητούσε με πολλούς Φλωρινιώτες και με το τότε ΔΣ του ΦΣΦΑ (ιδίως με τον πρώην πρόεδρο κ. Αριστείδη Μήτκα). «Αριστοτέλης» και Δογούλης στράφηκαν προς αναζήτηση χορηγού ή χορηγών.
Η ιδέα και το όνειρο του Νικόλα Δογούλη συναντήθηκε με τον κοινό πόθο και το όραμα των Δωρητών:
- της κας Βαρβάρας Χαραλάμπους Ρόζα, Διευθύνουσα Σύμβουλο των «Λιγνιτωρυχείων Αχλάδας ΑΕ»,
- του Κων/νου Χαραλάμπους Ρόζα, Προέδρου Δημοτικής Κοινότητας Φλώρινας και Αντιπροέδρου του Συλλόγου μας και,
- του Κων/νου Θεμιστικλέους Ρόζα μέλους του ΔΣ των «Λιγνιτωρυχείων Αχλάδας ΑΕ»,
οι οποίοι ακολουθώντας το παράδειγμα και την οικογενειακή παράδοση της οικογένειας Ρόζα, (του παππού τους Κων/νου Ρόζα και των υιών του Νικολάου, Χαραλάμπους, και Θεμιστοκλή Ρόζα), των προσφορών και δωρεών προς τον τόπο μας (συλλόγους, σχολεία, κοινότητες, άτομα, φορείς, κλπ), αποφάσισαν να χρηματοδοτήσουν τη φιλοτέχνηση του ανδριάντα του ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ.
Το πώς συναντήθηκαν ο καλλιτέχνης και οι χορηγοί θα σας τα πει εκ μέρους των χορηγών η κα Βαρβάρα Ρόζα, καθώς οι στιγμές εκείνες και οι μεταξύ τους επαφές, της ανήκουν κατά αποκλειστικότητα.
Το 2008, υποβάλλεται αίτημα του καλλιτέχνη προς τον ΦΣΦΑ περί αποδοχής της Δωρεάς του ανδριάντα εκ μέρους της οικογένειας Ρόζα και του Νικόλα Δογούλη, με την προτροπή ενεργειών, εκ μέρους του ΦΣΦΑ, για την τοποθέτησή του στην πλατεία έξω από τον Σύλλογο.
Το τότε ΔΣ υπό τον κ. Αρ. Μήτκα, ασμένως αποδέχτηκε τη Δωρεά και πήρε απόφαση περί ενεργειών τοποθέτησής του στην πλατεία.
Οι διαδικασίες κατασκευής του προπλάσματος, της έγκρισης εκ μέρους των χορηγών και του ΦΣΦΑ, της εξεύρεσης χυτηρίου, υλικών, μεταφορικών και λοιπών εργασιών, που μόνο ο Νικόλας Δογούλης γνώριζε και διαχειρίζονταν, απαιτούν χρόνο.
Έτσι στα τέλη του 2010, ο ανδριάντας παίρνει την τελική του μορφή και παραδίδεται στο χυτήριο προς χύτευση (για το λόγο αυτό, ο ανδριάντας φέρει σε προσεκτικά εμφανές σημείο ως έτος κατασκευής του το 2010).
Το 2011 ο ανδριάντας μετά την ολοκλήρωση των διαδικασιών και του ευπρεπισμού του τελικού αποτελέσματος από τον καλλιτέχνη, είναι πλέον έτοιμος προς εγκατάσταση σε βάθρο.
Το ίδιο χρονικό διάστημα έως την ολοκλήρωσή του, ο ΦΣΦΑ υποβάλλει αίτημα προς τον Δήμο Φλώρινας περί ορισμού χώρου τοποθέτησης του ανδριάντα στην Πλατεία 7 Ηρώων, εμπρός από την είσοδο του Συλλόγου μας. Βρισκόμαστε στο 2011 και οι αλλαγές των δομών και των μορφών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης (με τον «Καλλικράτη»), επιφέρουν μια επιπλέον χρονική καθυστέρηση.
Παρόλα αυτά, ο Δήμος Φλώρινας, τον οποίο θερμά ευχαριστούμε και συγκεκριμένα ο Δήμαρχος κ. Ιωάννης Βοσκόπουλος και ο τότε Αντιδήμαρχος Πολιτισμού κ. Αριστείδης Αριστείδου, εισηγούνται στο Δημοτικό Συμβούλιο το αίτημα του ΦΣΦΑ, με τα μέλη του Δημ. Συμβουλίου -τα οποία επίσης θερμά ευχαριστούμε- αποδέχονται το αίτημα, ορίζοντας συγκεκριμένα χώρο, χωρίς να καταστρέφεται χιλιοστό πρασιάς της πλατείας.
Απομένει πλέον η κατασκευή του βάθρου η οποία, με βάση την αρχική πρόταση του καλλιτέχνη, στοίχιζε ακριβά και εν μέσω οικονομική κρίσης, καθίσταται ασύμφορη. Στο σημείο εκείνο, πάλι η οικογένεια Ρόζα φωνάζει παρών και αναλαμβάνει την κατασκευή ισάξιου, λιτού και απέριττου βάθρου.
Εν τω μεταξύ, ενσκήπτει ο βαρύς χειμώνας του 2011-12 και η κατασκευή του βάθρου μεταφέρεται για την άνοιξη-καλοκαίρι του 2012.
Στο ίδιο διάστημα προκύπτουν τα προβλήματα υγείας του καλλιτέχνη και παρατείνεται η κατασκευή του βάθρου.
Ωστόσο, επιλέγεται Πολιτικός Μηχανικός για μελέτη και κατασκευή βάθρου με βάση τις απαιτήσεις του ανδριάντα (διαστάσεις, βάρος, μεθόδου και τρόπου στήριξής του), όπως το είχε σχεδιάζει ο καλλιτέχνης. Ο υπεύθυνος Μηχανικός είναι ο κ. Ηλίας Ιωάννου, ο οποίος αναλαμβάνει το έργο και έρχεται σε συχνές επαφές με τον Νικόλα Δογούλη στο Νοσοκομείο Φλώρινας όπου ήδη νοσηλεύεται, για τη λήψη οδηγιών, αντιλαμβάνοντας και αυτός με τη σειρά του το μεγαλείο του ανδρός.
Προς τα τέλη του 2012, στο ΔΣ του ΦΣΦΑ, συζητείται η τοποθέτηση του ανδριάντα εντός του ιδιόκτητου προαυλίου χώρου του συλλόγου, προτείνεται ως η ιδανικότερη και μονιμότερη λύση και αποφασίζεται οριστικά η τοποθέτησή του στο χώρο αυτόν.
Η ανακοίνωση της απόφασης αυτής στον Δογούλη, που νοσηλεύεται ήδη στο νοσοκομείο, συμπίπτει με την προ-ανακοίνωση της Βράβευσης του ΦΣΦΑ από την Ακαδημία Αθηνών με την ανώτερη τιμητική διάκριση, το Βραβείο Πολιτικών και Θετικών Επιστημών έτους 2012. Ο Δογούλης στο άκουσμα των δυο νέων κλαίει με λυγμούς.
- «Είναι το καλύτερη νέο -για τη Βράβευση- και η καλύτερη απόφαση που έχει πάρει ο Αριστοτέλης» μου λέει, «Χαίρομαι για τη Φλώρινα και τον ΦΣΦΑ και όχι τόσο για εμένα».
- «Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ σου θα μείνει στον ‘’Αριστοτέλη’’ χωρίς κανένας να μπορεί να τον μετακινήσει ή να του αλλάξει θέση. Θα μείνετε για πάντα μαζί»!! του ανακοινώνω. Άλλα δάκρυα χαράς!!!
Το έργο τελικά ξεκινά την άνοιξη του 2013 και προς το τέλος των εργασιών, στις 16/04/2013 (Τρίτη μεσημέρι), λαμβάνει χώρα η τελευταία μας τηλεφωνική επικοινωνία με τον Νικόλα Δογούλη, περί του στησίματος του ανδριάντα στο ήδη κατασκευασμένο βάθρο. Στις 19 Απριλίου -χαράματα Παρασκευής- ο Δογούλης «σιγεί» για πάντα. Ο ανδριάντας τοποθετείται την 1η Μαΐου 2013. Έντεκα (11) μόλις ημέρες μετά το θάνατο του Δογούλη. Για 11 ημέρες δεν πρόλαβε να δει το όνειρό του, τον ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ του, ολόρθο στο χώρο της «επηγγελμένης γης», τον ΦΣΦΑ.
Μετά την οριστική παραλαβή του ανδριάντα, την κατασκευή του βάθρου, τη τοποθέτησή του και τη διαμόρφωση του χώρου, πάλι από την οικογένεια Ρόζα, το ΔΣ του ΦΣΦΑ σύμφωνα με το καταστατικό του, τους ανακήρυξε ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΕΥΕΡΓΕΤΕΣ του Συλλόγου.
Ο κήπος του ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ, με τη δωρεά 45 τριανταφυλλιών από το κατάστημα του κ. Παντελή Γουλάπτση, την περιποίηση και το συχνό καθαρισμό τους από τους κ. Σπύρο Παπαχαρίση και κ. Κων/νο Ρόζα, αποτελεί πλέον ένα κόσμημα για την πόλη μας. Εκτός της καλαισθησίας φέρει και τον πολύτιμο συμβολισμό του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου