Του Λευτέρη Χ. Θεοδωρακόπουλου
Επική νίκη που πλησιάζει τα όρια του μύθου δεν είναι άλλη από αυτή που σημείωσε η εθνική ομάδα μπάσκετ την 1η του Σεπτέμβρη του 2006 κόντρα σε αυτήν των Ηνωμένων Πολιτειών.
Ο Διαμαντίδης, ο Παπαλουκάς ο Σπανούλης, ο Φώτσης, ο Κακιούζης, ο Σόφο και τα άλλα παιδιά έπαιξαν μπάσκετ από άλλον πλανήτη.
Οι αστέρες του NBA δεν μπορούσαν να αποδείξουν στο παρκέ εκείνη την ημέρα τη μεγάλη του αξία καθώς επισκιάστηκαν από τους Έλληνες παίχτες.
Θυμάμαι τότε δούλευα στην “traffic” και έβγαινα σε άδεια. Παραμονή του αγώνα και ενώ είχαν προηγηθεί τρελές ανατροπές από την εθνική μας σε βάρος της Αυστραλίας (τα τρίποντα του Φώτση από την σέντρα σχεδόν), της Κίνας... λέω στον Διευθυντή Σύνταξης...
«Άντε και αύριο οι Αμερικανοί και πάμε για τελικό», για να μου απαντήσει «Λευτέρη μέχρι εδώ ήταν καλά τα πήγαμε», και εκνευρισμένος του λέω «Στοίχημα 20 ημέρες άδειας επιπλέον πως και θα κερδίσουμε και θα τους ρίξουμε 100;» «Έφυγε», μου απάντησε...Μετά την νίκη την επόμενη ημέρα με παίρνει τηλέφωνο «μεθυσμένος» από την νίκη της εθνικής...
«Που το ήξερες; Το έπαιξες στο στοίχημα», για να του απαντήσω πως «Οι Έλληνες δεν πολεμάνε σαν λιοντάρια αλλά τα λιοντάρια σαν Έλληνες και το δείξαμε ακόμη μια φορά στην μητέρα των μαχών»...
Τελικά αυτές τις 20 παραπάνω ημέρες ποτέ δεν μου τις έδωσε...
Ωστόσο κάθε 1η του Σεπτέμβρη δεν μπορώ να μη θυμηθώ αυτόν τον αγώνα...
Τι λέτε πάμε να τον θυμηθούμε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου