Πανηγυρική Εκδήλωση για την 28η Οκτωβρίου στην αίθουσα του "Αριστοτέλη"

                                                               ΕΛΛΗΝΙΚΗ  ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΦΛΩΡΙΝΑΣ

Πανηγυρική εκδήλωση για τον εορτασμό της επετείου της 28^ης Οκτωβρίου 1940 στην αίθουσα του «Αριστοτέλη».

Πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 27 Οκτωβρίου, στην αίθουσα του «Αριστοτέλη», η πανηγυρική εκδήλωση για τον εορτασμό της επετείου της 28ης Οκτωβρίου 1940, που διοργάνωσε η περιφερειακή ενότητα Φλώρινας.

Η εκδήλωση ξεκίνησε με χαιρετισμό του Αντιπεριφερειάρχη, κ. Στέφανου Μπίρου, ο οποίος είπε τα εξής: “Η 28^η Οκτωβρίου 1940 είναι η εθνική επέτειος που αναδεικνύει το μεγαλείο της ομοψυχίας των Ελλήνων και τον αγώνα τους για ανεξαρτησία,  ελευθερία, και εθνική κυριαρχία.

Σε μια εποχή όπου η χώρα μας κρατούσε ουδέτερη στάση απέναντι στα απολυταρχικά καθεστώτα τις Ευρώπης, που είχαν επιβάλει με μη δημοκρατικό τρόπο την πολιτική τους κυριαρχία, τα σύννεφα του πολέμου προμηνύανε τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο.

Το πρωί της 28^ης Οκτωβρίου, το καθολικό ΟΧΙ του Ελληνικού λαού ενάντια στους κατακτητές και τον φασισμό, υποδηλώνει την ενότητα και τη σύμπνοιά του για αντίσταση και αγώνα για την δημοκρατική πορεία της χώρας μας.

Τα στοιχεία αυτά πρέπει να τα έχουμε ως παρακαταθήκη, τόσο εμείς σήμερα όσο και οι επόμενες γενιές, γιατί μόνον έτσι μπορεί να υπάρξει συνέχεια της χώρας μας και του έθνους.

Βιώνοντας σήμερα τη μεγάλη κρίση και με παράδειγμα τον ενωτικό αγώνα του λαού μας τότε, μπορούμε να ξεπεράσουμε τα οικονομικά προβλήματα που ζει τόσο σκληρά το κάθε νοικοκυριό και η χώρα μας, να ξεκινήσουμε μια αναπτυξιακή πορεία σύμφωνα με τις δυνατότητες και τα συγκριτικά πλεονεκτήματα που διαθέτουμε ως χώρα, για να φέρουμε τα επιθυμητά αποτελέσματα προς όφελος της κοινωνίας και του λαού.

Όπως τότε, έτσι και τώρα, χρειαζόμαστε πανεθνική εξέγερση εναντίον όλων αυτών που θέλουν να επιβάλουν οικονομική κατοχή στη χώρα μας, χαράσσοντας μια νέα πολιτική ανάπτυξης, προκοπής και ευημερίας, για την εθνική ανεξαρτησία της πατρίδας μας και την αξιοπρέπεια του λαού της. Χρόνια σας πολλά”.

Ο φιλόλογος του 1ου ΓΕΛ Φλώρινας, κ. Γεώργιος Τζήμας, εκφώνησε τον πανηγυρικό της ημέρας.

Στο καλλιτεχνικό κομμάτι, πρώτη εμφανίστηκε η χορωδία του Ωδείου της Π.Ε. Φλώρινας, με επετειακά τραγούδια, υπό τη διεύθυνση της Ανδρέιας Μιρέλας Διδασκάλου.

Ακολούθησε η χορωδία του 1ου Γενικού Λυκείου, υπό τη διεύθυνση του Δημητρίου Παπαδόπουλου, με πρόγραμμα που περιλάμβανε τραγούδια, ανάγνωση κειμένων και προβολή βίντεο, που μάγεψαν όλους τους παρευρισκόμενους.

Η εκδήλωση έκλεισε με παραδοσιακούς χορούς από το τμήμα Εθνογραφίας και Χορού του ΦΣΦ «Ο Αριστοτέλης», με υπεύθυνη την Ελευθερία Τρύφωνος.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας του κ. Τζήμα: “Η 28η Οκτωβρίου 1940 αποτελεί μια κορυφαία στιγμή της σύγχρονης Ελληνικής Ιστορίας. Είναι μια επέτειος από την οποία ακόμη και σήμερα, αντλούμε πολύτιμα διδάγματα, προσλαμβάνοντας τα λυτρωτικά της μηνύματα. Η μικρή Ελλάς όρθωσε το ανάστημα της και αντιτάχθηκε αρχικά στις ορδές του καθεστώτος που κυβερνούσε τότε την Ιταλία και στη συνέχεια στις δυνάμεις του Άξονα, που θέλησαν να τιμωρήσουν τη χώρα μας και το λαό της, που τόλμησε να μπει εμπόδιο στα σχέδια τους. Την επιλογή αυτή την πλήρωσε ο τόπος μας ακριβά. Με το αίμα χιλιάδων συμπατριωτών μας, στην πλειοψηφία τους νέων ανθρώπων. Με την καταστροφή περιουσιών και υποδομών.

Η Ελλάς τα έβαλε με τις υπερδυνάμεις της εποχής κι έγινε μονομιάς το σύμβολο του αγώνα της υπέρβασης των δυνατοτήτων του ανθρώπου που μάχεται για την υπόστασή του, τις αξίες του, την ελευθερία του. Είχα σκοπό να σας μιλήσω για τους ενδόξους προγόνους μας, για τις ηρωικές τους πράξεις, για την ηγεσία του τόπου εκείνης της εποχής. Όμως δεν μπορούσα να αμελήσω και τη σημερινή πραγματικότητα και γι’ αυτό προσγειώθηκα σ’ αυτήν.

Ο φετινός εορτασμός της εθνικής μας επετείου της 28ης Οκτωβρίου, βρίσκει τη χώρα μας και τους Έλληνες σε μια δύσκολη οικονομικά θέση. Σε μια θέση που δεν ταιριάζει ούτε στους αγώνες των προγόνων μας, αλλά ούτε και στις αξίες και την αξιοπρέπεια του λαού μας. Δυστυχώς σήμερα αποδεικνύεται ότι δεν ήταν αρκετό το αίμα που έχυσαν οι πρόγονοί μας στα βουνά της Αλβανίας κατά τη διάρκεια του ελληνο-ιταλικού πολέμου, και στη συνέχεια στον ελληνο-γερμανικό πόλεμο και την Κατοχή από τις δυνάμεις του Άξονα. Δεν έφτασε το αίμα αυτό για να διασφαλίσουμε μόνιμη σταθερότητα στον τόπο μας.

Ο εορτασμός αυτής της επετείου, μετά από 74 χρόνια, δεν γίνεται, γιατί το έχουν ανάγκη οι ψυχές των ηρώων του 40. Αυτοί έχουν ήδη καταχωρηθεί στις χρυσές σελίδες της Ιστορίας του Έθνους μας. Είναι πλέον αθάνατοι. Εμείς όμως είμαστε αυτοί, που σήμερα τους έχουμε περισσότερη ανάγκη. Έχουμε την ανάγκη να πιαστούμε από τα κατορθώματά τους. Να εμπνευστούμε από τα ιδανικά τους, από την πίστη τους στην ελευθερία και την Πατρίδα. Έχουμε την ανάγκη να βαδίσουμε στα μονοπάτια της θυσίας των ηρώων του ‘40 να συνειδητοποιήσουμε το βάρος της κληρονομιάς που ως λαός κουβαλάμε από τα βάθη των αιώνων, ώστε να ορθώσουμε κι εμείς το δικό μας ανάστημα, σε όσους επιβουλεύονται σήμερα την εθνική μας υπόσταση και κυριαρχία.

Σήμερα, λοιπόν δεν είναι απλά μια μέρα γιορτής, μια μέρα εθνικής υπερηφάνειας. Η σημερινή μέρα και κάτω από τις συνθήκες που τιμούμε τους αγώνες των προγόνων μας, πρέπει να αποτελέσει ημέρα εθνικής συνειδητοποίησης για όλους μας. Οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε την κατάσταση, στην οποία βρίσκεται η χώρα μας σήμερα, αλλά οφείλουμε να λάβουμε υπόψη και ένα σημαντικό στοιχείο: στην μακρόχρονη ιστορική πορεία αυτού του τόπου, οι Έλληνες δεν δέχτηκαν ποτέ να θιγεί η αξιοπρέπειά τους. Οι Έλληνες γνωρίζουμε από θυσίες, γνωρίζουμε από αγώνες, ο δικός μας τράχηλος ζυγό δεν υπομένει. Τα βάλαμε πολλές φορές κατά το παρελθόν με ισχυρότερους και περισσότερους αντιπάλους και τελικά νικήσαμε. Γιατί είχαμε όπλα μας το θάρρος, τις αρχές και τις αξίες της φυλής μας. Γιατί δεν φοβηθήκαμε ποτέ τις θυσίες. Γιατί μας έδινε έμπνευση και δύναμη και αποτελούσε παράδειγμα το λαμπρό μας παρελθόν.

Ο Έλληνας το 1940 δεν έτρεξε να κρυφτεί, να παραστήσει τον «αντιρρησία συνείδησης», να πάρει απαλλαγή στράτευσης. Έτρεξε να καταταγεί στον στρατό με ενθουσιασμό και αγάπη για την πατρίδα. Οι Έλληνες έτρεξαν σύσσωμοι, γιατί ένιωσαν ότι ο τόπος τους απειλείται, κινδυνεύει… Δεν ήταν ούτε πολεμοκάπηλοι, ούτε ονειρεύονταν πότε να πάρουν τα όπλα για να σκοτώσουν. Τα πήραν όμως… και πολέμησαν… και σκοτώθηκαν… και τραυματίστηκαν άλλος βαριά, άλλος ελαφρά… Πολλοί δεν επέστρεψαν στο σπίτι τους. Σκεφθείτε, πόσοι άνθρωποι μόνοι, χωρίς χρήματα, και ο πόλεμος να συνεχίζεται… και να ακολουθεί η κατοχή, η πείνα, ο φοβερός εμφύλιος… Κι όμως, από κανένα στόμα Ελληνίδας δεν ακούστηκε ούτε ένα παράπονο για αυτή την πατρίδα που της πήρε τον άντρα της… κανένα Έλληνα δεν ακούσαμε ποτέ να μιλάει άσχημα για την πατρίδα που του στέρησε τον δικό του πατέρα… το δικό του γιο. Κανείς από τους αγωνιστές του 40΄δεν κλαίγεται για την αναπηρία που του προκάλεσε η συμμετοχή του στον πόλεμο. Να παραδείγματα για μίμηση! Να πρότυπα για να ακολουθήσουμε, ιδιαίτερα σήμερα που η πατρίδα περνά δύσκολες στιγμές. Χωρίς να ρωτάμε τι θα μας προσφέρει αυτή η πατρίδα, οφείλουμε να νοιαστούμε γι’ αυτή.

Στην μακρόχρονη πορεία του ελληνικού Έθνους υπήρξαν, αλλά και θα υπάρξουν και μελλοντικά Εφιάλτες, αλλά έχει αποδειχθεί ότι η παρουσία τους δεν αρκεί για να αλλάξουν την ιστορική πορεία της Ελλάδος. Σε δύσκολες στιγμές οι Έλληνες δεν θα σκύψουν το κεφάλι. Έχουμε και τη δύναμη και τη θέληση να αποδείξουμε ότι δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν να μας διαφεντεύει.

Αν δεν θέλουμε να επαναληφθεί η Ιστορία και να ζήσουμε ξανά τέτοιες καταστάσεις, χρειάζεται καταδίκη της βίας, εθνική ενότητα και ομοψυχία. Πρέπει να επαγρυπνούμε και να πολεμάμε τη βία, όπου και όπως κι αν εκδηλώνεται: στη δουλειά, στην πολιτική, στην οικονομία. Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε τα ιδανικά για τα οποία έχυσαν το αίμα τους οι πρόγονοί μας το ’40 στα βουνά της Ηπείρου και της Αλβανίας. Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε πως όταν το 1941 οι δυνάμεις του Άξονα στηριγμένες στα υπέρτερα τεχνικά μέσα και στην αριθμητική τους δύναμη, κατάφεραν να κατακτήσουν την Ελλάδα, στην ουσία δεν κατάφεραν τίποτε, γιατί δεν πέτυχαν να κατακτήσουν την ψυχή των Ελλήνων.

Ως επέτειος έχει επιπλέον ιδιαίτερο συμβολισμό και ξεχωριστή σημασία σε κρίσιμες και έκτακτες περιστάσεις, όπως η σημερινή. Υπενθυμίζει σε όλους τους σύγχρονους Έλληνες ότι, ενωμένοι και με αποφασιστικότητα, μπορούμε να κατακτούμε στόχους που μοιάζουν ανέφικτοι. Υποδεικνύει ότι η πίστη στους κοινούς αγώνες και τα οράματα για το μέλλον της Πατρίδας μας, υπηρετούνται καλύτερα μέσα από την εθνική συνεννόηση, την εθνική συστράτευση, και την εθνική ομοψυχία. Στοιχεία που είναι απαραίτητα αλλά και εξαιρετικά επίκαιρα στις δύσκολες ώρες που διέρχεται όχι μόνο η χώρα μας, αλλά και ολόκληρος ο κόσμος. Οι καιροί αυτοί απαιτούν έργα και όχι λόγια. Οι σύγχρονες προκλήσεις απαιτούν έμπρακτο πατριωτισμό, κι όχι ανέξοδες κορώνες εθνικοφροσύνης.

Κυρίες και κύριοι

Η επέτειος της 28ης Οκτωβρίου επιτάσσει την έμπρακτη απόδοση τιμής στις Ελληνίδες και τους Έλληνες που αγωνίστηκαν, θυσιάζοντας τις ζωές τους για την εθνική ανεξαρτησία, την ελευθερία και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Το χρέος όλων μας σήμερα είναι σαφές: να διατηρήσουμε ζωντανή τη μνήμη της εποποιίας του '40, να τιμήσουμε τους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης κατά της κατοχής, να παραδειγματιστούμε από τις μαύρες σελίδες του Εμφύλιου Σπαραγμού και της μετέπειτα εθνικής συμφιλίωσης που με πολύ κόπο επετεύχθη, ύστερα από αγώνες και υπερβάσεις φωτισμένων και υπεύθυνων πολιτικών ηγετών. Πολιτικών ηγετών που έβαλαν το συμφέρον του τόπου πάνω από το πρόσκαιρο μικροπολιτικό συμφέρον.

Οι αγωνιστές του 40 θυσίασαν τις ζωές τους, για να μείνει η πατρίδα μας ελεύθερη. Είμαι βέβαιος ότι και οι σύγχρονοι Έλληνες, οι αγωνιστές του 2014, δεν θα γονατίσουν, έχουν τη θέληση, έχουν τη δύναμη, να θυσιάσουν κάποια από τα υλικά αγαθά που τους χάριζαν, μέχρι σήμερα μια πρόσκαιρη και επίπλαστη ευημερία, για να παραμείνουν πραγματικά ελεύθεροι. Σε αυτούς που νομίζουν ότι μπορούν να πληγώσουν το ελληνικό φιλότιμο, στέλνουμε σήμερα, 28 Οκτωβρίου του 2014, επέτειο του έπους του 40 το μήνυμα, ότι δεν σκύβουμε το κεφάλι. Το μήνυμα της απόφασης να σηκώσουμε την Ελλάδα ψηλότερα. Στη θέση που της αξίζει. Μια Ελλάδα πραγματικά δυνατή, με υγιή ανάπτυξη, με μια κοινωνία με αξίες, συνοχή και ιδιαίτερα αλληλεγγύη. Είμαι σίγουρος ότι η Πατρίδα μας και οι Έλληνες θα τα καταφέρουμε.

Θα επιθυμούσα να κλείσω αυτήν τη σύντομη ομιλία με τα λόγια του Ρώσου εκφωνητή από το ραδιοσταθμό της Μόσχας, στις 27 Απριλίου του 1942: «πολεμήσατε μικροί εναντίον μεγάλων και επικρατήσατε. Δεν ήταν δυνατόν να γίνει διαφορετικά, γιατί είσαστε Έλληνες. Ως Ρώσοι κερδίσαμε, χάρις στη θυσία σας, χρόνο να αμυνθούμε. Σας ευγνωμονούμε.».”

Ο Αντιπεριφερειάρχης Π. Ε. Φλώρινας

Μπίρος Στέφανος