Στις φωτογραφίες της έκθεσης αυτής το νερό γίνεται ο καμβάς, πάνω στον οποίο ζωγραφίζονται με τις πινελιές του χρόνου, γνώριμα σχήματα και μορφές. Η ρευστότητα χαρίζει ατέλειωτες, μοναδικές εικόνες που, έτσι όπως αναδύονται, αποκτούν μια διάσταση ονείρου. Αρκεί να σκύψεις να τις δεις ανεστραμμένες.
Άλλοτε πάλι η δύναμη του νερού μεταμορφώνει τα γνώριμα και τότε αναρωτιέσαι τι είναι πραγματικό και τι δεν είναι. Μέσα εκεί ανακαλύπτεις έναν άλλον μαγικό κόσμο που κινείται στους δικούς του ρυθμούς, φτιάχνει τα δικά του σχήματα. Και τα άσχημα γίνονται ονειρικά. Επιστρατεύεις τότε τη φαντασία σου κι αναζητάς επίμονα παράξενες κι ανοίκειες μορφές μέσα στην αέναη κίνηση του νερού, ψάχνεις συνειρμούς, κυνηγάς το άπιαστο κι η φωτογραφική σου μηχανή γίνεται το μέσο για την ανακάλυψή του.
Συχνά δεν θες να φύγεις από το όνειρο που μέσα του χάνεσαι, άλλοτε όμως η πραγματικότητα φλερτάρει μαζί του και τότε συνθέτεις με κομμάτια και των δυο, οπότε ξεκινάς ένα άλλο ταξίδι, που ούτως ή άλλως δεν έχει τέλος.
ΩΠΑ ΚΑΡΝΤΑΣΗ, ΜΗ ΣΚΥΒΕΙΣ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΜΑΣ...
ΑπάντησηΔιαγραφή