Πατάτες Τυπωτές

Τα περισσότερα καλοκαιρινά βράδια της πρώτης δεκαετίας της ζωής μου είχαν την γεύση από τηγανητές πατάτες. Είχαν όμως και πολλές φωνές από την παρέα των παιδιών της γειτονιάς γύρω από το τραπέζι της κουζίνας μας. Εκείνα τα γεύματα έμοιαζαν πιο πολύ σαν μια συνέχεια του παιχνιδιού της μέρας γύρω από ένα τραπέζι παρά σαν ένα διάλειμμα για φαγητό.

Σήμερα, μερικά χρόνια αργότερα, δεν υπάρχει πια η έννοια της γειτονιάς και η αρμονική συμβίωση μεταξύ των ανθρώπων έχει διαταραχθεί σημαντικά.

Έχουμε παραμελήσει, ξεχάσει και εγκαταλείψει, σε κάτι αναπαυτικούς καναπέδες την δημιουργικότητα μας, την φαντασία μας και μετατραπήκαμε σιγά-σιγά χωρίς να το πολυκαταλάβουμε σε πολίτες, πολιτικά και κοινωνικά, ανάπηρους. Χάσαμε τον προσανατολισμό μας σε κοσμικά πάρτι, σε κυριλέ νησιά, ανταλλάξαμε χιλιάδες φιλιά στον αέρα και συνηθίσαμε με περίσσεια ευκολία την ανάπτυξη της άστεγης πόλης μας. Τρέχαμε με πανάκριβα καινούρια αμάξια για να μην προλαβαίνουμε να βλέπουμε έξω τους ανθρώπους από το παράθυρο και είχαμε τέρμα την μουσική για να μην ακούμε τίποτα. Ούτε καν τις σκέψεις μας. Ζούσαμε για χρόνια μέσα σε μια χρυσή φούσκα που της δώσαμε όλοι, λίγη από την αναπνοή μας

 Τώρα ψάχνουμε τα δεδομένα που χάσαμε και μας λείπουν. Όλα αυτά που χρειάζονται οι δυτικές κοινωνίες για να αναπτυχθούν, τις αξίες -δηλαδή - της ευδαιμονίας, της χλιδής, της αναζήτησης ισχύος και της σπάταλης.  Χάσαμε την αρμονία και το μέτρο και η πλατωνική ρήση «το μέτρο, η ισορροπία και η αρμονία παράγουν ηθική» είναι τώρα, πλέον του αναγκαίου, επίκαιρη.

 Όμως οι πολιτισμοί ανθίζουν πάνω στα ερείπια τέτοιων δύσκολων καιρών, αρκεί να κατανοήσουμε ο κάθε ένας μας ξεχωριστά οτι ο κρυμμένος θησαυρός δεν είναι τελικά στην ευμάρεια και στον πλούτο αλλά στα απλά και τα καθημερινά. Σ’ ένα χαμόγελο, σε μια καλημέρα στο γείτονα, στην ευγένεια που χάσαμε, στον πολιτισμό μας, στην αλληλεγγύη, στις ομάδες και στα σύνολα ανθρώπων, στη φαντασία μας, σε απλά φτηνά προϊόντα που παράγει και μας προσφέρει η γη και σε κάτι τραπέζια με πατάτες τηγανητές και παιδικούς φίλους.

Οι τρόποι με τους οποίους συσπειρώθηκε η ελληνική κοινωνία γύρω από φτηνά και αναγκαία αγαθά, η ανάγκη διαγραφής των κοινωνικών συνόρων που επέβαλε η απόκτηση αυτών των αγαθών- γιατί πια όλοι τα είχαν ανάγκη- μικροαστοί και μη, νοικοκυρές, νεόπτωχοι ή και παλαιόπτωχοι καθώς και το πολιτικό μήνυμα: ’“πράξη εδώ και τώρα- τέρμα οι πολλές κουβέντες’’, ήταν κάποιες από τις αφορμές που έδωσαν έμπνευση στην καινούργια δράση των ΕΝ ΦΛΩ.

Έτσι, Την Παρασκευή στις 28 Σεπτεμβρίου 2012, στην πλατεία Αυδή, στο Μεταξουργείο, στα εγκαίνια του Αhens Print Fest, η ομάδα ΕΝ ΦΛΩ, θα παρουσιάσει δράσεις που θα έχουν ως κύριο υλικό την πατάτα ή θα παραπέμπουν σε αυτή. Τα μέλη της, μετατρέποντας τις πατάτες σε σφραγίδες και δίνοντας διάφορα σχήματα σε αυτές, έχουν σκοπό τυπώνοντας, να δημιουργήσουν ένα μεγάλο “πατατART”  στην περιοχή.

Για την ομάδα ΕΝ ΦΛΩ,   Χρήστος Σκούρτης