Μερίδιο ευθύνης

Του Γιάννη Πρετεντέρη

Οι δικαστικοί έχουν απόλυτο δίκιο όταν διαμαρτύρονται για την περικοπή των μισθών τους.

Θα τους υπενθυμίσω, όμως, ότι ενώπιον των δικαστηρίων εκκρεμούν (κρατηθείτε παρακαλώ...) 182.000 φορολογικές υποθέσεις συνολικού ύψους 30 δισ. ευρώ.

Μόνο το 50% των υποθέσεων αυτών να είχε εκδικαστεί εγκαίρως και μόνο το 20% των χρημάτων να είχε εισπραχθεί από το Δημόσιο, δεν θα χρειαζόταν σήμερα να ψάχνουμε για μέτρα και να κόβονται οι μισθοί των δικαστικών.

Και οι εφοριακοί έχουν δίκιο που διαμαρτύρονται για τις περικοπές των αποδοχών τους.

Θα τους υπενθυμίσω, όμως, ότι αυτή τη στιγμή εκκρεμούν να εισπραχθούν 12,57 δισ. από καταλογισμένα πρόστιμα φορολογικών παραβάσεων.

Μόνο τα μισά να είχαν εισπραχθεί, πάλι δεν θα χρειαζόταν να κοπούν οι αποδοχές των εφοριακών και των δικαστικών.

Τι εννοώ με αυτό; Πως όλοι έχουμε δίκιο όταν διαμαρτυρόμαστε για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί. Είναι απαράδεκτη.

Αλλά κι όλοι έχουμε μερίδιο ευθύνης (με τον έναν ή τον άλλο τρόπο) για την κατάσταση που δημιουργήθηκε.

Δεν συμφωνώ με την άποψη του Πάγκαλου πως «όλοι μαζί τα φάγαμε», όχι!

Θεωρώ, όμως, πως αν όλοι μαζί είχαμε κάνει σωστά τη δουλειά μας κανείς δεν θα είχε φάει τόσο πολλά και κανείς δεν θα τα είχε φάει τόσο εύκολα. Σίγουρα, πάντως, η χώρα δεν θα βρισκόταν στην κατάσταση που βρίσκεται σήμερα.

Κι όταν λέω «όλοι», εννοώ «όλοι». Διότι η κοινωνία λειτουργεί ή δεν λειτουργεί ως σύνολο.

Κάθε επενδυτικό σχέδιο που χρόνισε ή που εξοντώθηκε στο Συμβούλιο της Επικρατείας και στα άλλα δικαστήρια, κάθε δυσλειτουργία των πάσης φύσεως ελεγκτικών και διοικητικών μηχανισμών, μετριέται σήμερα σε μονάδες ύφεσης και σε ανέργους.

Διότι το βασικό πρόβλημα δεν είναι ποιος έφαγε ή ποιος δεν έφαγε. Επιτήδειοι και απατεώνες υπάρχουν σε όλες τις χώρες του κόσμου.

Το πρόβλημα είναι ότι η ελληνική κοινωνία βρέθηκε γυμνή από ηθικές αντιστάσεις, από μηχανισμούς ελέγχου, από διαχειριστική αποτελεσματικότητα και από επαγγελματική ευσυνειδησία ώστε να διασφαλίσει τη λειτουργία της και να αντιμετωπίσει χωρίς ανοχές και συνενοχές εκείνους που τα τρώνε.

Ξέρω ότι καθένας μπορεί να βρει κάποιο ελαφρυντικό ή μια δικαιολογία για τον εαυτό του. Η χώρα, όμως, θα φτιάξει μόνο όταν κοπούν οι δικαιολογίες και τα ελαφρυντικά - ξεκινώντας από τον εαυτό μας.

Διότι είμαι απολύτως βέβαιος ότι μια κοινωνία στην οποία οι δικαστές δικάζουν γρήγορα κι αποτελεσματικά, οι εφοριακοί είναι ορκισμένοι διώκτες της φοροδιαφυγής και το κράτος λειτουργεί συνολικά ως κέρβερος του δημοσίου συμφέροντος αποκλείεται ποτέ να χρεοκοπήσει.