Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ επισήμαναν την ανάγκη να δοθεί αγωνιστική απάντηση στο σύνολο της αντιλαϊκής - αντιεκπαιδευτικής πολιτικής της κυβέρνησης.
Στη βάση αυτή πρότειναν:
Να προκηρυχτεί 48ωρη Απεργία στις 14 και 15 Μάη. Γενικές Συνελεύσεις των ΕΛΜΕ τη 2η μέρα της απεργίας (15 Μάη) για την εκτίμηση της κατάστασης. Να παρθεί υπόψη το επίπεδο της συμμετοχής στην απεργία, οι αγωνιστικές διαθέσεις, για να καθοριστεί η μορφή και η κλιμάκωση του αγώνα. Γενική Συνέλευση των Προέδρων των ΕΛΜΕ στις 18 Μάη.
Τελικά, το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ, αρνήθηκε την πρότασή του ΠΑΜΕ, δεν αποφάσισε τίποτα,
2. Οι εκπαιδευτικοί, όπως και όλος ο λαός, έχουν απέναντί τους τη βάρβαρη πολιτική συγκυβέρνησης – Ε.Ε., που τσακίζει συνολικά τα λαϊκά δικαιώματα, όλους τους εργαζόμενους, όλους τους κλάδους. Βασικό εργαλείο στο πέρασμα αυτής της πολιτικής είναι η τρομοκράτηση, η συκοφάντηση, η στοχοποίηση όσων αγωνίζονται. Καλλιεργούν το «κοινωνικό αυτοματισμό», το «διαίρει και βασίλευε».
Πώς απαντά σε αυτό το σχεδιασμό η ηγεσία της ΟΛΜΕ; Οδηγώντας τον κλάδο σε τυφλή απεργία χωρίς συμμαχίες, χωρίς σχέδιο, χωρίς προοπτική.
• Ενώ η επίθεση και με το πολυνομοσχέδιο αυτό χτυπά το σύνολο του Δημόσιου Τομέα, πρότειναν απεργία διαρκείας πάνω στις πανελλαδικές εξετάσεις, με μόνο ένα αίτημα και μόνο για ένα κλάδο (ΟΛΜΕ). Ούτε καν κοινή απεργία με τη ΔΟΕ, με τους άλλους κλάδους του Δημοσίου, (και στην Πρωτοβάθμια 9.300 συνάδελφοί μας αναπληρωτές δυνητικά είναι υπό απόλυση).
• Με μοχλό πίεσης τις εξετάσεις, όχι μόνο δεν ανοίγουν δρόμο για τη συμμαχία με τους εργαζόμενους γονείς και τους μαθητές, αλλά στρώνουν το έδαφος στην προπαγάνδα της κυβέρνησης, ώστε να απομονώσει και να τσακίσει τον κλάδο.
• Μιλάνε για απεργία διαρκείας στις εξετάσεις και αναγνωρίζουν ότι «είναι δεδομένο ότι η κοινωνία θα είναι απέναντί μας … είναι δεδομένη η εχθρότητα» (Πρόεδρος Δ.Σ. ΟΛΜΕ), αλλά την ώρα που ψηφιζόταν το πολυνομοσχέδιο διαδήλωναν στο μπλοκ των ΟΛΜΕ - ΔΟΕ όλοι κι όλοι 25 άτομα!
Η ηγεσία της ΟΛΜΕ παίζει πολιτικά, επικοινωνιακά παιχνίδια στις πλάτες του κλάδου. Οι μεν ΔΑΚΕ και ΠΑΣΚ για να εξιλεωθούν από τη στήριξη που έδιναν και δίνουν τόσα χρόνια στην κυβερνητική πολιτική, οι δε δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ βλέπουν αυτή την απεργία ως πολιτική επένδυση, ως εφαλτήριο που θα συμβάλλει ώστε να ‘ρθει στο κυβερνητικό προσκήνιο ο ΣΥΡΙΖΑ. Οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, από την πλευρά τους, χρησιμοποιούν τα καλέσματα γι’ αυτή την απεργία για τις δικές τους επικοινωνιακές ανάγκες, για την αυτοεπιβεβαίωσή τους ότι «και καλά» είναι το πιο αγωνιστικό κομμάτι του κλάδου. Επιβεβαιώνεται η εκτίμηση του ΠΑΜΕ ότι αυτές οι ηγεσίες δεν μπορούν να οργανώσουν αγώνες με αποτελέσματα, μπαίνουν σε έναν αγώνα για να βγουν γρήγορα - γρήγορα, αρκεί η απεργία στις εξετάσεις να εξυπηρετήσει το επικοινωνιακό τους παιχνίδι! Μία τέτοια εξέλιξη βολεύει τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, που θέλουν ένα κίνημα ηττημένο, βολεύει και το ΣΥΡΙΖΑ που σε συνθήκες «αριστερής» διακυβέρνησης δεν θα θέλει πολλά - πολλά μπερδέματα στα πόδια του από ένα ισχυρό, λαϊκό κίνημα.
Καρφί δεν τους καίγεται αν τσακιστεί το κίνημα. Πρόκειται για καθαρό τυχοδιωκτισμό.
3. Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ ξεκαθαρίζουμε ότι δεν είμαστε αντίθετοι σε καμιά μορφή πάλης, αρκεί η εκάστοτε μορφή πάλης να συνδέεται με προϋποθέσεις για την επιτυχία του αγώνα. Και τέτοιες προϋποθέσεις επιτυχίας κατά τη γνώμη μας είναι:
• Η οργάνωση, ο σχεδιασμός του αγώνα με αιτήματα και στόχους πάλης που να εξασφαλίζουν την ενότητα του κλάδου, τη μαζική συμμετοχή στην απεργία, αν είναι δυνατόν από τη συντριπτική πλειοψηφία των εκπαιδευτικών
• Αιτήματα, πλαίσιο και προσανατολισμός πάλης που θα συμβάλλει στη συμμαχία, στον κοινό αγώνα με εργαζόμενους γονείς, μαθητές, με τους άλλους κλάδους των εργαζομένων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Αγώνας και σύγκρουση με την κυρίαρχη πολιτική, την εξουσία των τραπεζιτών και των βιομηχάνων, της Τρόικα και της Ε.Ε., σύνδεση της καθημερινής πάλης με την προοπτική μιας άλλης ανάπτυξης σε όφελος του λαού και όχι των εκμεταλλευτών του.
Τέτοιες προϋποθέσεις διασφαλίζονται στην κοινή πάλη για ένα άλλο σχολείο, αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν, ένα σχολείο που θα δίνει μόρφωση σε όλα τα παιδιά και που θα διδάσκει την ιστορική και επιστημονική αλήθεια.
Τέτοιες προϋποθέσεις βρίσκονται στον κοινό αγώνα, όχι μόνο πάνω σε ένα αίτημα πάλης (π.χ. ενάντια στην αύξηση του ωραρίου εργασίας), αλλά στο σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής, κόντρα στο πολυνομοσχέδιο, στο νέο σχολείο Α.Ε., την αξιολόγηση, το νέο πειθαρχικό δίκαιο, τις υποχρεωτικές μετατάξεις, την αύξηση του ωραρίου, τις απολύσεις, τη μισθολογική καθήλωση κ.α.
Στη βάση αυτή βλέπουμε την αποτελεσματικότητα και την κλιμάκωση των αγώνων.
Απ’ όλα αυτά και για όλα αυτά, τίποτα δεν έκανε η πλειοψηφία του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ. Ούτε καν μία συνάντηση με την Ανώτατη Συνομοσπονδία Γονέων Μαθητών Ελλάδας και τις Ομοσπονδίες Γονέων για να εξασφαλίσουν τη στοιχειώδη στήριξη από τους γονείς! Κι εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με μία παράλειψη. Εδώ επιβεβαιώνεται αυτό που καιρό τώρα λέει το ΠΑΜΕ, ότι αυτές οι συνδικαλιστικές ηγεσίες δεν μπορούν να οργανώσουν αγώνες με προοπτική και αποτελέσματα, γιατί δεν έχουν γραμμή σύγκρουσης με την αντιλαϊκή - αντιεκπαιδευτική πολιτική. Γιατί έχουν αποδεχτεί κι έχουν συμβιβαστεί με την υπάρχουσα πραγματικότητα.
4. Η ΔΑΚΕ για να στηρίξει την απεργία στις εξετάσεις έθεσε ως προϋπόθεση να στηθεί κάλπη στις Γενικές Συνελεύσεις των ΕΛΜΕ, η οποία θα είναι ανοιχτή πριν και μετά τη Γενική Συνέλευση και στην οποία θα πηγαίνει και θα ψηφίζει όποιος εκπαιδευτικός θέλει, ακόμα και αν αυτός δεν είναι μέλος του σωματείου, ακόμα και αν δεν παραβρέθηκε ούτε ένα λεπτό στη Γενική Συνέλευση! Πρόκειται για διάλυση του σωματείου, της Γενικής Συνέλευσης, του συνδικαλιστικού κινήματος. Επί της ουσίας, η ΔΑΚΕ έθεσε ως όρο στις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ να δεχτούν τη διάλυση και τον εκφυλισμό του συνδικαλιστικού κινήματος. ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ αποδέχτηκαν τον όρο της ΔΑΚΕ. Ο μεν ΣΥΡΙΖΑ δήλωσε ότι συμφωνεί να στηθούν κάλπες μετά το τέλος των Γενικών Συνελεύσεων, ώστε να ψηφίσουν όσοι δεν ήταν παρόντες στη Γενική Συνέλευση, η δε ΑΝΤΑΡΣΥΑ δήλωσε ότι δεν έχει αντίρρηση με την ψηφοφορία μέσω κάλπης, αρκεί αυτή να είναι προαιρετική για όσες ΕΛΜΕ το επιθυμούν. Πρόκειται για επικίνδυνη, διαλυτική πρακτική για το κίνημα, που όσοι βάλουν την υπογραφή τους, θα φέρουν ιστορικές ευθύνες, θα είναι υπόλογοι απέναντι στον εργαζόμενο λαό και το κίνημα.
Θα ζήσουμε τραγελαφικές καταστάσεις: η Γενική Συνέλευση να λέει ΝΑΙ στην απεργία και η κάλπη ΟΧΙ. Εκ των πραγμάτων, πρόκειται για δύο διαφορετικά πράγματα τα οποία δεν μπορεί να συμψηφιστούν. Ποια θα είναι η απόφαση της ΕΛΜΕ; ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ, μπροστά στον καιροσκοπισμό και στον τυχοδιωκτισμό τους, έδωσαν «γη και ύδωρ» στον κυβερνητικό συνδικαλισμό. Τέτοια «αριστερή πλειοψηφία» στην ΟΛΜΕ … να τη χαίρονται!
5. Προτείνουμε άμεσα να γίνουν Γενικές Συνελεύσεις των ΕΛΜΕ για να αποφασίσει ο κλάδος. Κάνουμε έκκληση να μην λείψει κανείς. Ξεκαθαρίζουμε πως δεν πρόκειται να δεχθούμε και δεν πρόκειται να νομιμοποιήσουμε αποφάσεις που διαλύουν τα σωματεία και τις Γενικές Συνελεύσεις. Στη σπέκουλα που έχει ξεκινήσει από τους συνοδοιπόρους της ΔΑΚΕ και της ΠΑΣΚ στην ΟΛΜΕ, ότι το ΠΑΜΕ θα υπονομεύσει την απεργία, απαντάμε: δεν έχουν παρά να κοιταχτούν μεταξύ τους κι εκεί θα βρουν τους απεργοσπάστες. Θα βρουν αυτούς, τους εκλεγμένους συνδικαλιστές των παρατάξεών τους, που τις ημέρες της απεργίας, πήγαιναν το πρωί σχολείο και το μεσημέρι … στη διαδήλωση, χωρίς βέβαια να δηλώσουν απεργοί!
Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στις Γενικές Συνελεύσεις των ΕΛΜΕ θα προτείνουν συγκεκριμένο πρόγραμμα αγωνιστικών κινητοποιήσεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου