Σε απευθείας σύνδεση με τους πελεκάνους

Το πρόγραμμα τηλεμετρικής παρακολούθησης των αργυροπελεκάνων που ξεκίνησε η Εταιρία Προστασίας Πρεσπών το 2012 έχει αρχίσει να δίνει πολύ ενδιαφέροντα αποτελέσματα. Τα πρώτα στοιχεία που μας στέλνουν οι πομποί τους φανερώνουν εκτεταμένη χρήση όλου του Διασυνοριακού
Πάρκου Πρεσπών, αναδεικνύοντας για μια ακόμη φορά την ανάγκη της ολοκληρωμένης προστασίας της περιοχής σε τριεθνές επίπεδο. Κάτι τέτοιο θα διασφαλιστεί σε μεγάλο βαθμό και μέσω της κύρωσης της Διεθνούς Συμφωνίας για την Προστασία και Αειφόρο Ανάπτυξη του Πάρκου Πρεσπών, την οποία η Ελληνική Βουλή καθυστερεί αδικαιολόγητα.

Εξίσου ενδιαφέροντα σήματα «στέλνουν» τα πουλιά για την περίοδο της αναπαραγωγής και της μετανάστευσης. Ακόμη και μέχρι τον ταμιευτήρα Κάρλας στη Θεσσαλία έφτασε ένας από τους μαρκαρισμένους αργυροπελεκάνους κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής περιόδου, συχνές δε μετακινήσεις καταγράφηκαν προς σχεδόν όλους τους υγροτόπους της Δυτικής Μακεδονίας (ταμιευτήρας Πολυφύτου, λίμνες Βεγορίτιδα και Χειμαδίτιδα), ενώ από το καλοκαίρι και μετά οι πελεκάνοι πέταξαν ανατολικότερα στις λίμνες Κερκίνη και Βιστωνίδα στη Θράκη. Άλλοι ενδιάμεσοι σταθμοί που καταγράφηκαν μέχρι στιγμής περιλαμβάνουν τη λίμνη Βόλβη, το Δέλτα του Αξιού και τον ταμιευτήρα Άγρα κοντά στην Έδεσσα, φανερώνοντας την εξαιρετική σημασία όλων των υγροτοπικών οικοσυστημάτων για τα υδρόβια πουλιά και την ανάγκη προσέγγισής τους ως μια αδιαίρετη λειτουργική ενότητα.

Αναμένουμε με πολύ ανυπομονησία τη συνέχεια της μετανάστευσης η οποία θα μας δώσει σημαντικές πληροφορίες για τις μετακινήσεις και τις ανάγκες των πελεκάνων ιδιαίτερα στους τόπους διαχείμασης. Αξίζει να αναφερθεί ότι ένας από τους μαρκαρισμένους πελεκάνους μας πέρασε τον περσινό χειμώνα στη λίμνη Manyas στην Τουρκία, 600 χλμ. ανατολικά της Πρέσπας.

Η Εταιρία Προστασίας Πρεσπών αξιοποιεί την τεχνολογία της τηλεμετρικής παρακολούθησης με τη χρήση πομπών για την παρακολούθηση των πελεκάνων εδώ και ένα χρόνο περίπου. Η συγκεκριμένη τεχνολογία είναι ιδιαίτερα χρήσιμη για την παρακολούθηση των απειλούμενων ειδών όπως ο αργυροπελεκάνος, καθώς μας παρέχει πολύτιμα στοιχεία για τις μετακινήσεις τους και τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν, τη χρήση των υγροτόπων των Βαλκανίων και της Τουρκίας και τη θνησιμότητά τους.