Ζούμε σε περίοδο αναστροφής της «πολιτικής τάξης» θεσμοί που διαφυλάχτηκαν δεκάδες χρόνια άρχισαν να «ξηλώνονται» επικίνδυνα παρασύροντας τις πολιτικές αξίες του τόπου.
Η εποπτεία και κατάργηση της αυτοτέλειας των Δήμων ή μείωση του μισθολογικού κόστους οι υποχρεωτικές μετατάξεις των υπαλλήλων, η συγχώνευση και κατάργηση υπηρεσιών οι ιδιωτικοποιήσεις και κατάργηση του δημοσίου και κοινωνικού χαρακτήρα, το νέο πειθαρχικό η διαθεσιμότητα και αργία οι απολύσεις είναι μόνο λίγα από τα πολλά που μπορώ να καταγράψω!
Πρέπει να καταλάβουμε ότι η μνημονιακή πολιτική έχει στόχους κατάργησης κοινωνικών δομών και υπηρεσιών… απολύσεων και μισθολογική καθήλωση του ανθρώπινου δυναμικού.
Σήμερα οι αιρετοί εκπρόσωποι στην πλειοψηφία τους δημιουργούν και στηρίζουν αντιλαϊκούς νόμους δεν βρίσκονται με την πλευρά των εργαζομένων και της κοινωνίας.
Οι πολίτες θα πρέπει να είναι απέναντι σε τέτοιες τακτικές, να μην υποχωρούν να μην συναλλάσσονται και υποτάσσονται.
Πρέπει να στηρίζουν αιρετό με ηθικό ανάστημα και τόλμη, εκπρόσωπο για όλους κι όχι μόνο για τους «κολλητούς» να ψηφίζουν αιρετό που θα χτυπά το τραπέζι της εξουσίας και όχι την πλάτη τους…
Η «αναμενόμενη» οικονομική κρίση επήλθε εξ αιτίας της πολιτικής αδράνειας και ανεπάρκειας σε συνάρτηση με τα οικονομικά σκάνδαλα, ακόμα περίστερο η διαφθορά των πολιτικών ενίσχυσε την αμφισβήτηση του κοινωνικοπολιτικού συστήματος της χώρας μας.
Η διαφθορά του πολιτικού συστήματος έγινε η αιτία της ενδυνάμωσης του χάσματος μεταξύ της κοινωνίας και του πολιτειακών θεσμών.
Ενώ μπορούσε η δημοκρατία να θέσει σε εφαρμογή τις κατάλληλες δικλίδες ασφαλείας για να θωρακίσει το θεσμικό και το νομικό πλαίσιο, δεν το έκανε, αντίθετα επέτρεψε την ατιμωρησία και την προνομιακή μεταχείριση, σε περιπτώσεις σήψης και διαφθοράς σε συνδυασμό πάντα με την αναξιοκρατία ακόμα και η δικαιοσύνη αποτυγχάνει να λειτουργήσει προστατευτικά και ενισχυτικά προς τους Θεσμούς.
Είναι βέβαιο ότι οι Πολιτικοί θεσμοί έχουν ουσιαστικό ρόλο σε μια κοινωνία, μόνο όμως μέσα από την υγιή δράση τους είναι σε θέση να καταστούν πρωτεύοντα κύτταρα δημοκρατίας, θετικής πολιτικής σκέψης – διαλόγου.
Κάθε ενεργός πολίτης έχει την δική του πολιτική ευθύνη, θα πρέπει να κρίνει να αξιολογήσει… αυτό σημαίνει λαϊκή κυριαρχία, και αυτή είναι η μείζον ελπίδα για να επανέλθει το πολιτικό μας σύστημα σε υγιείς και καθαρές βάσεις.
Σπύρος Α. Ηλιάδης
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ - ΕΚΔΟΤΗΣ
ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ.
τ. Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος
TV ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ.
Η εποπτεία και κατάργηση της αυτοτέλειας των Δήμων ή μείωση του μισθολογικού κόστους οι υποχρεωτικές μετατάξεις των υπαλλήλων, η συγχώνευση και κατάργηση υπηρεσιών οι ιδιωτικοποιήσεις και κατάργηση του δημοσίου και κοινωνικού χαρακτήρα, το νέο πειθαρχικό η διαθεσιμότητα και αργία οι απολύσεις είναι μόνο λίγα από τα πολλά που μπορώ να καταγράψω!
Πρέπει να καταλάβουμε ότι η μνημονιακή πολιτική έχει στόχους κατάργησης κοινωνικών δομών και υπηρεσιών… απολύσεων και μισθολογική καθήλωση του ανθρώπινου δυναμικού.
Σήμερα οι αιρετοί εκπρόσωποι στην πλειοψηφία τους δημιουργούν και στηρίζουν αντιλαϊκούς νόμους δεν βρίσκονται με την πλευρά των εργαζομένων και της κοινωνίας.
Οι πολίτες θα πρέπει να είναι απέναντι σε τέτοιες τακτικές, να μην υποχωρούν να μην συναλλάσσονται και υποτάσσονται.
Πρέπει να στηρίζουν αιρετό με ηθικό ανάστημα και τόλμη, εκπρόσωπο για όλους κι όχι μόνο για τους «κολλητούς» να ψηφίζουν αιρετό που θα χτυπά το τραπέζι της εξουσίας και όχι την πλάτη τους…
Η «αναμενόμενη» οικονομική κρίση επήλθε εξ αιτίας της πολιτικής αδράνειας και ανεπάρκειας σε συνάρτηση με τα οικονομικά σκάνδαλα, ακόμα περίστερο η διαφθορά των πολιτικών ενίσχυσε την αμφισβήτηση του κοινωνικοπολιτικού συστήματος της χώρας μας.
Η διαφθορά του πολιτικού συστήματος έγινε η αιτία της ενδυνάμωσης του χάσματος μεταξύ της κοινωνίας και του πολιτειακών θεσμών.
Ενώ μπορούσε η δημοκρατία να θέσει σε εφαρμογή τις κατάλληλες δικλίδες ασφαλείας για να θωρακίσει το θεσμικό και το νομικό πλαίσιο, δεν το έκανε, αντίθετα επέτρεψε την ατιμωρησία και την προνομιακή μεταχείριση, σε περιπτώσεις σήψης και διαφθοράς σε συνδυασμό πάντα με την αναξιοκρατία ακόμα και η δικαιοσύνη αποτυγχάνει να λειτουργήσει προστατευτικά και ενισχυτικά προς τους Θεσμούς.
Είναι βέβαιο ότι οι Πολιτικοί θεσμοί έχουν ουσιαστικό ρόλο σε μια κοινωνία, μόνο όμως μέσα από την υγιή δράση τους είναι σε θέση να καταστούν πρωτεύοντα κύτταρα δημοκρατίας, θετικής πολιτικής σκέψης – διαλόγου.
Κάθε ενεργός πολίτης έχει την δική του πολιτική ευθύνη, θα πρέπει να κρίνει να αξιολογήσει… αυτό σημαίνει λαϊκή κυριαρχία, και αυτή είναι η μείζον ελπίδα για να επανέλθει το πολιτικό μας σύστημα σε υγιείς και καθαρές βάσεις.
Σπύρος Α. Ηλιάδης
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ - ΕΚΔΟΤΗΣ
ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ.
τ. Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος
TV ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου