Νοοτροπία

Νοοτροπία: ΦΛΩΡΙΝΑ

Περίοδος εκλογών. Προβληματισμοί για τον τόπο και τον συνάνθρωπο(όσοι κοιτάμε τον άλλον σαν συνάνθρωπο και όχι σαν σημείο του ορίζοντα). Ενώ η εποχή απαιτεί αλλαγές, εμείς συνεχίζουμε να ψηφίζουμε με τα ίδια ακριβώς κριτήρια(30 χρόνια κι ακόμα καλά βαστούν). Προσπαθούμε να αναλύσουμε πρόσωπα και καταστάσεις, οράματα και φιλοδοξίες για να σταυρώσουμε σωστά. Έλα όμως που τα οράματα και οι ιδέες

ταυτίζονται πλήρως με το προσωπικό όφελος του καθενός. Κουμπάροι, ξαδέρφια, αντιδημαρχίες ταγμένες, πεντάμηνες θέσεις εργασίας(τους ψηφίζεις για 5 χρόνια και σου δίνουν τα ρέστα), κομμένα 50ευρα(το άλλο μισό εάν, κάπου, κάποτε, εφόσον), δάσκαλοι και ένστολοι(αποσπάσεις-μεταθέσεις γάρ) και ταγμένη ψήφος από το Κόμμα. Παλαιοπολιτικοί, πρώην βουλευτές «άδικα» κατηγορούμενοι από την ελληνική δικαιοσύνη ψάχνουν να βρουν άσυλο και άλλοι από απλή μόδα ή για να συμπληρώσουν το πάζλ. Κατά τα’ άλλα, μιλούσαμε για οράματα και φιλοδοξίες, αλλά προτάσεις και λίγο μεράκι γι’ αυτόν τον τόπο κανείς. Σύνθημά τους το ΤΙΠΟΤΑ. Και στην τελική, το εκλογικό σώμα ζητάει από τον Δήμο την βελτίωση της ποιότητας ζωής. Όχι φοροαπαλλαγές, μείωση ασφαλιστικών εισφορών και επιδόματα. Αντ’ αυτού, εφησυχάζεται με μία πεντάμηνη σύμβαση ενός ξαδέρφου.

Και εδώ υπάρχει η ένσταση και ο λόγος που γράφτηκε το άρθρο. Αυτή είναι η ευθύνη του εκλογικού σώματος και, γενικότερα, της εγωκεντρικής κοινωνίας μας. Μία κοινωνία που περιλαμβάνει κάθε καρυδιάς καρύδι( όπως όλες οι κοινωνίες), που ζητάμε ψήφο, ζητάμε ΔΗΜΑΡΧΟ, αλλά δεν γνωρίζουμε γιατί ζητάμε ψήφο και γιατί ζητάμε ΔΗΜΑΡΧΟ. Αυτός είναι ο φαύλος κύκλος που όλοι ζητάμε αλλαγές, όλοι τάζουν αλλαγές και στο τέλος κανείς μας δεν τις δέχεται. Μας φτάνουν και μας περισσεύουν τα ρέστα!!!

Και φτάνοντας στο τέλος του άρθρου και στο τέλος των εκλογών ανακαλύπτουμε πως όλοι αυτοί οι οραματιστές που δεν εκλέχθηκαν, όσο ξαφνικά εμφανίστηκαν στο προσκήνιο, τόσο ξαφνικά αποσύρονται. Το όραμά τους θα αναγεννηθεί σε τεσσεράμισι χρόνια(επόμενη προεκλογική περίοδος). Η ευθύνη, όμως, δεν είναι δική τους, αλλά δική μας. Το εκλογικό σώμα πρέπει κάποια στιγμή να μάθει να ζητάει, να απαιτεί, να διεκδικεί και στο τέλος να κρίνει εάν σταύρωσε τον τόπο ή κάποιο προσωπικό συμφέρον. Να μάθει στην τελική να ψηφίζει!!!

Α.Γ. και Γ.Μ.